ویزا

ویزا یک سند مسافرتی است که به شما امکان می دهد برای یک دوره زمانی خاص وارد یک کشور خارجی شوید. در بیشتر موارد، شما باید قبل از سفر برای ویزا، چه در سفارت، چه کنسولگری یا آنلاین، درخواست دهید. گاهی اوقات می توانید در بدو ورود نیز ویزا دریافت کنید. ویزا معمولا روی پاسپورت شما چسبانده می شود و مدت زمان اقامت شما را مشخص می کند.

اکثر کشورها برای اتباع خارجی شرایط ویزا را به عنوان یک اقدام امنیتی وضع می کنند: برای پیگیری افرادی که وارد می شوند و جلوگیری از مهاجرت غیرقانونی. ویزا همچنین به عنوان یک تلاش دفاعی استفاده می شود و خطرات امنیتی را از ورود به یک کشور متوقف می کند.قبل از برنامه ریزی برای سفر به کشور دیگری، همه مسافران باید بیاموزند که در صورت نیاز به سند سفر برای ورود به کشور مقصد، چگونه شرایط ویزا را برای ملیت خود بررسی کنند.

شرایط ویزا بسته به کشور مقصد متفاوت است و همچنین به ملیت مسافر و همچنین مدت و هدف اقامت در نظر گرفته شده بستگی دارد. بسته به هدف اقامت، ممکن است بتوانید بدون ویزا به کشور مقصد خود سفر کنید، یا ممکن است لازم باشد ویزا یا مجوز سفر الکترونیکی دریافت کنید.

برای اقامت کوتاه مدت، بسیاری از کشورها به ملیت های خاصی نیاز دارند که قبل از سفر از سفارت یا کنسولگری ویزا دریافت کنند، در حالی که برخی دیگر به شهروندان منتخب اجازه می دهند که به صورت آنلاین از طریق یک سیستم درخواست الکترونیکی برای اهداف ترانزیت، تجاری یا توریستی ویزا دریافت کنند.

مسافرانی که مایلند مدت زمان قابل توجهی در یک کشور بمانند، یا به منظور کار یا تحصیل به این کشور سفر کنند، معمولاً باید از نزدیکترین دفتر دیپلماتیک مقصد خود برای ویزای کنسولی درخواست دهند. همراه با گروه شرکت های تک ستاره، برای اخذ ویزای مسافرتی در ارتباط باشید.

ویزاهای سنتی را می توان به صورت مهر یا چسب در پاسپورت خود چسباند. اگر ویزای شما روی گذرنامه شما چسبانده شده است، معمولاً یک سند کوچک است که شامل نام، شماره پاسپورت، محل تولد، دلیل سفر و تاریخ انقضا است. ویزاهای مهر شده معمولاً اطلاعات کمتری در مورد آنها دارند. آنها معمولاً فقط مقصد و تاریخی دارند که ویزا از آن زمان معتبر است و دستورالعمل های رسمی مبنی بر چند روز اعتبار ویزا را دارند.

چرا برای سفر به ویزا نیاز داریم؟

اگر می خواهید به کشوری سفر کنید که سیاست ویزا در کشور شما وجود ندارد، ویزا ضروری است. بسیاری از کشورها سیاست ها و توافق نامه هایی برای ویزا دارند که به شهروندان آنها اجازه می دهد آزادانه و بدون نیاز به ویزا بین آنها رفت و آمد کنند. به عنوان مثال، کانادایی ها و آمریکایی ها برای سفر به کشورهای یکدیگر نیازی به ویزا ندارند، فقط به مدارک معتبر سفر نیاز دارند. با این حال، برای مثال، کانادایی ها برای سفر به بوتان به ویزا نیاز دارند، زیرا هیچ توافق نامه ای بین دو کشور وجود ندارد.

سیاست ویزا چیست؟

سیاست ویزای یک کشور قانونی است که بیان می کند چه کسانی ممکن است وارد کشور شوند یا نه. این سیاست ممکن است به دارندگان گذرنامه یک کشور اجازه دهد بدون ویزا وارد شوند اما به دارندگان گذرنامه یک کشور دیگر اجازه ورود ندهند. بیشتر سیاست‌های ویزا دوجانبه هستند، به این معنی که دو کشور به شهروندان یکدیگر اجازه سفر بدون ویزا را می‌دهند، اما همیشه اینطور نیست. به عنوان مثال، دارندگان پاسپورت کانادایی ممکن است بدون ویزا به گرانادا سفر کنند، اما گرانادایی ها برای سفر به کانادا باید برای آن اقدام کنند.

هیچ قانون سخت و سریعی برای کشورها در هنگام تعیین سیاست های ویزا وجود ندارد. با این حال، برخی ملاحظات معمولی شامل روابط دیپلماتیک با کشور دیگر، سابقه مهاجرت غیرقانونی از کشور، هزینه و عوامل گردشگری و غیره است.

چرا برخی از کشورها محدودیت ویزا دارند؟

کشورها برای بررسی و کنترل جریان بازدیدکنندگان در داخل و خارج از کشور و جلوگیری از مهاجرت غیرقانونی و سایر فعالیت‌های مجرمانه محدودیت‌های ویزا دارند. اجبار مسافران به درخواست ویزا به مقامات اجازه می دهد تا بازدیدکنندگان بالقوه را بررسی کنند. به عنوان مثال، افراد ممکن است برای کار غیرقانونی به کشوری با فرصت های اقتصادی بهتر سفر کنند.

چه زمانی به آن نیاز داریم؟

زمانی که به ویزا نیاز دارید بستگی به جایی دارد که می خواهید بروید. اگر کشور شما با کشوری که قصد سفر به آن را دارید قرارداد ویزا دارد، پس احتمالاً نیازی به درخواست ویزا از قبل ندارید. با این حال، اگر کشور شما با مقصد مورد نظر شما توافق نامه ویزا نداشته باشد، باید قبل از سفر برای آن درخواست دهید.

ویزای کار چیست؟

ویزای کار برای افرادی که مایل به استخدام یا انجام فعالیت های تجاری در کشور میزبان هستند مورد نیاز است. انواع مختلفی از ویزای کار وجود دارد که به ماهیت کار و مدت اقامت بستگی دارد. به عنوان مثال، ویزای تعطیلات کاری به افراد این امکان را می دهد که به طور موقت در حین سفر در سراسر کشور مشغول به کار شوند.

ویزای تجاری چیست؟

ویزای تجاری به دارنده آن اجازه می دهد بدون پیوستن به بازار کار آن کشور وارد کشور میزبان و انجام فعالیت های تجاری شود. به عنوان مثال، اگر فردی برای انجام تجارت با شرکت دیگری به کشوری سفر می کند یا در یک کنفرانس تجاری شرکت می کند، ممکن است نیاز به ویزای تجاری داشته باشد. بازدیدکننده معمولاً باید نشان دهد که درآمدی از کشور دریافت نمی کند.

ویزای دانشجویی

ویزای دانشجویی نوعی ویزای غیر مهاجرتی است که به دارنده آن اجازه می دهد در یک موسسه آموزشی پس از دوره متوسطه در کشور میزبان ثبت نام کنند. دانش آموزان ارزی دبیرستانی معمولاً باید برای اقامت موقت دریافت کنند.

ویزای پناهندگی و ویزای همسر

ویزای پناهندگی و ویزای پناهندگی را می توان به افرادی اعطا کرد که از آزار و اذیت، جنگ، بلایای طبیعی و سایر شرایطی که زندگی آنها در خطر است فرار می کنند.

ویزای همسر به شرکا اجازه ملاقات با یکدیگر را می دهد زمانی که زوجین از یک کشور نیستند.

 تعطیلات کاری

ویزای تعطیلات کاری به دارنده آن اجازه می دهد تا در کشوری که از طریق آن سفر می کنند، کار موقت انجام دهد. هر کشوری برنامه تعطیلات کاری ارائه نمی دهد. استرالیا محبوب ترین این برنامه را دارد.

 ترانزیت

مسافران ممکن است گاهی برای عبور از کشوری که کشور مقصد آنها نیست، نیاز به ویزای ترانزیت داشته باشند. ویزای ترانزیت معمولاً اگر در کشوری بیش از چند ساعت استراحت داشته باشید، مورد نیاز است.

eVisa چیست؟

eVisa یا ویزای الکترونیکی، ویزای دیجیتالی است که به جای مهر یا چسباندن به پاسپورت حامل، در پایگاه داده ذخیره می شود. eVisa به شماره پاسپورت فرد مرتبط است. درخواست ها برای ویزاهای الکترونیکی معمولاً از طریق اینترنت انجام می شود و متقاضی یک سند کاغذی برای ارائه در هنگام سفر دریافت می کند.

مهاجر در مقابل ویزای غیر مهاجرتی

ویزاهای مسافرتی به دو دسته مهاجرتی و غیر مهاجرتی تقسیم می شوند. ویزای مهاجرتی به دارنده اجازه می دهد تا به طور دائم در کشور میزبان اقامت داشته باشد، در حالی که ویزای غیر مهاجرتی اجازه ورود موقت به کشور میزبان را می دهد.