این روزها بدون مواجهه با منوهای کد QR یا تهیه پاسپورت دیجیتالی واکسن، حضور در دنیا سخت است. ممکن است ماسک ها شروع به ناپدید شدن کنند، اما بسیاری از نوآوری های فناوری همچنان در سفرهای شما نقش دارند. استیو شور، رئیس انجمن فناوری سفر می‌گوید: «مصرف‌کنندگان انتظار فناوری‌هایی خواهند داشت که آنها را در مورد سفر مطمئن‌تر می‌کند. “برخی از این تغییرات برای ماندن در اینجا هستند.”

نوآوری های فناوری

در واقع، نظرسنجی Pew Research در سال 2021 از 915 رهبر سیاست‌گذاری، محقق علمی و سایر کارشناسان پیش‌بینی می‌کند که تا سال 2025، زندگی روزمره ما می‌تواند حتی بیشتر تحت تأثیر الگوریتم‌ها، کار از راه دور و آنچه برخی «همه چیز از راه دور» می‌نامند، شود.

در حالی که مداخلات جدید مانند دستگاه‌های ترجمه بلادرنگ و کنترل پاسپورت تشخیص چهره ممکن است سفر را ایمن‌تر و کارآمدتر کند، اما نکات منفی نیز وجود دارد، از جمله نگرانی‌هایی در مورد حفظ حریم خصوصی، امنیت داده‌ها و فناوری مغرضانه. در اینجا برخی از نوآوری هایی است که مسافران همچنان به دیدن و استفاده از آنها ادامه می دهند.

واقعیت مجازی و افزوده

وقتی همه‌گیری سفر را تعطیل کرد، موزه‌ها و مقاصد گردشگری به واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) روی آوردند تا نمایشگاه‌ها و تجربیات آنلاین ایجاد کنند. در حالی که برخی از این تجربیات به بهترین وجه با یک هدست واقعیت مجازی قابل مشاهده هستند، می‌توان از بیشتر آن‌ها فقط با یک کامپیوتر یا گوشی هوشمند لذت برد.

اپلیکیشن Xplore Petra در ژوئن 2020 راه اندازی شد و به کاربران این امکان را می داد تا با نمایش یک نسخه کوچک شده از ویرانه ها، از نمادین ترین سایت باستان شناسی اردن بازدید کنند. Lights over Lapland، یک شرکت مسافرتی در قطب شمال، یک تجربه واقعیت مجازی را برای نشان دادن شفق شمالی با استفاده از هدست های واقعیت مجازی یا صفحه نمایش رایانه راه اندازی کرد.

پس از همه‌گیری، واقعیت مجازی و واقعیت افزوده ممکن است سفرهای واقعی را با افزودن تجربیاتی مانند صعود شبیه‌سازی شده به ماترهورن در موزه حمل‌ونقل سوئیس لوسرن بهبود بخشند. موزه هانت در لیمریک، ایرلند، دارای یک جاذبه واقعیت مجازی است که در آن بازدیدکنندگان خود را در «باغ لذت های زمینی»، نقاشی 500 ساله هیرونیموس بوش غوطه ور می کنند.

موزه تاریخ طبیعی پاریس دارای یک نمایشگاه AR است که بازدیدکنندگان را با حیوانات منقرض شده به شکل دیجیتالی روبرو می کند. موزه ملی سنگاپور دارای یک اینستالیشن به نام «داستان جنگل» است که در آن گردشگران یک منظره مجازی متشکل از تقریباً 70 نقاشی طبیعت از مجموعه موزه را بررسی می کنند. موزه ملی تاریخ طبیعی مؤسسه اسمیتسونیان در واشنگتن دی سی، اپلیکیشنی دارد که از AR استفاده می‌کند تا نشان دهد که برخی از اسکلت‌های حیواناتش با پوست و ماهیچه‌های روی استخوان‌ها چگونه به نظر می‌رسند، و نمای جدیدی از مجموعه‌ای ارائه می‌دهد که قدمت آن به قرن بیستم می‌رسد.

VR جایگزین سفر و گردشگری نخواهد شد. آنو پیلای، مدیر مرکز تعالی دیجیتال در Wipro، یک شرکت فناوری، می‌گوید: «این نوآوری های فناوری فقط گردشگری را تقویت می‌کند.

کنترل تجمع از نوآوری های فناوری

برای کمک به اجرای فاصله‌گذاری اجتماعی، شهرها، فرودگاه‌ها و موزه‌ها فناوری کنترل جمعیت از جمله رومینگ سنگاپور، روبات‌های ترسناک مبهم که افراد را خیلی نزدیک به هم اعلام می‌کنند و علائمی که نشان می‌دهند جمعیت زیادی در دروازه‌های فرودگاه هستند، آزمایش یا به کار گرفتند. با بازگشت انبوهی از مسافران به مقاصد محبوب گردشگری، روش‌ها و دستگاه‌های مشابهی ممکن است برای جلوگیری از تجمع توریسم بیش از حد به کار گرفته شود.

در ایتالیا در طول همه‌گیری، ونیز شروع به ردیابی بازدیدکنندگان با استفاده از دوربین‌هایی کرد که برای دستگیری مجرمان طراحی شده بودند. پس از همه‌گیری، این سازمان قصد دارد از آن‌ها استفاده کند تا تعداد گردشگران را در سطوح قابل کنترل نگه دارد، شاید در هماهنگی با پیشنهاد شهردار برای افزودن دروازه‌های الکترونیکی در ورودی‌های اصلی (اسکله کشتی‌های کروز، ایستگاه‌های قطار) که در صورت شلوغ شدن شهر بسته می‌شوند.

سیمون ونتورینی، مقام ارشد گردشگری ونیز، به نیویورک تایمز گفت: دقیقه به دقیقه می دانیم که چند نفر در حال عبور هستند و به کجا می روند. ما کنترل کامل شهر را در دست داریم.»

آمستردام، که با توریسم بیش از حد نیز دست و پنجه نرم می کند، نحوه استفاده بازدیدکنندگان از کارت شهر آمستردام، گذرنامه ای با هزینه ثابت برای موزه ها و حمل و نقل عمومی را بررسی می کند. Beach Check UK با اطلاعات بی‌درنگ درباره شلوغی ده‌ها ساحل در امتداد سواحل انگلیس راه‌اندازی شد و مسافران را از مناطق شلوغ دور کرد.

کریستوفر ایمبسن، مدیر پایداری در شورای جهانی سفر و گردشگری می‌گوید: «تکنولوژی می‌تواند برای جمع‌آوری داده‌ها به منظور تصمیم‌گیری بهتر و انتقال آن تصمیم‌ها استفاده شود.

 UV-C

بیش از دو دهه است که بیمارستان ها از نور UV-C برای ضدعفونی و از بین بردن ویروس ها استفاده می کنند. اکنون، فضاهای عمومی سرپوشیده از جمله فرودگاه ها، سالن های ورزشی، و سالن های سینما در حال اضافه کردن UV-C برای جلوگیری از انتشار ویروس هستند.

پیتر ولوز، مدیرعامل دستگاه های فرابنفش که فناوری ضدعفونی کننده اشعه ماوراء بنفش را تولید می کند، می گوید: UV-C در حال حاضر اوج خود را می گذراند.

یک کارمند در هواپیمای LATAM یک ربات توزیع کننده UV-C را در اوایل سال 2020 نظارت می کند. این فناوری در صورت استفاده صحیح می تواند ویروس هایی از جمله COVID-19 را از بین ببرد.

UV-C دارای خواص میکروب کشی است که با کووید-19 و سایر عوامل مخرب چه در هوا و چه روی سطوح مبارزه می کند. بسته به مکان، تأسیسات جدید UV-C به تهویه مطبوع، روی نرده های پله برقی، یا از طریق فرودگاه ها و هواپیماها از طریق روبات های مجهز به نور که در حین حرکت ضدعفونی می شوند، می روند.

اگر سیستم UV-C به درستی نصب و اجرا شود، می تواند انواع باکتری ها و میکروب ها را از بین ببرد. حتی آنفولانزای فصلی ممکن است قبل از انتشار از بین بروند.

کدهای QR در رستوران ها از نوآوری های فناوری

در روزهای اولیه همه‌گیری، زمانی که انتقال کووید-19 هنوز به خوبی درک نشده بود، رستوران‌ها عجله داشتند تا کدهای QR ارائه کنند. جعبه‌های سیاه کوچک نقطه‌ها و خط تیره‌های پیکسل‌شده را می‌توان با یک تلفن هوشمند اسکن کرد تا منوی نمایش داده شود، به شما اجازه دهد از آن سفارش دهید و سپس به شما امکان می‌دهد صورتحساب خود را پرداخت کنید، همه اینها با تعاملات محدود انتشار ویروس با سرورها همراه است.

در حالی که نگرانی‌های قبلی مبنی بر ابتلای افراد به ویروس از طریق منوها و سطوح دیگر رد شده است، کدها ثابت شده‌اند که راحت هستند و احتمالاً به عنوان نوآوری های فناوری باقی خواهند ماند، به خصوص با کمبود کارگران در اواخر همه‌گیری.

با این حال، چنین راحتی ممکن است به معنای معامله با حریم خصوصی باشد، زیرا کدهای کوچک به طور بالقوه می توانند حجم زیادی از اطلاعات را از کاربران جمع آوری کنند. برخی از برنامه‌های QR فقط سفارش غذا می‌گیرند، اما برخی دیگر داده‌هایی مانند تاریخچه غذاخوری، سن و جنسیت مشتری را استخراج می‌کنند. رستوران می تواند از این اطلاعات برای ارسال کوپن یا دعوت نامه برای آنها استفاده کند – یا آن را به اشخاص ثالث بفروشد.

جی استنلی، تحلیلگر ارشد سیاست در ACLU می‌گوید: «این نمونه‌ای از شرکت‌هایی است که از COVID-19 برای گسترش ردیابی استفاده می‌کنند. انتقال همه چیز به موبایل، راه‌های جدید ردیابی و کنترل را در اختیار افراد قرار می‌دهد.»

مسافران باید بدانند که کدهای QR قابل هک هستند. ممکن است یکی را اسکن کنید، سفارش شام بدهید و در عوض کارت اعتباری خود را به خطر بیندازید. استنلی توصیه می کند که با کدهای QR درست مانند پیوندهای موجود در ایمیل های ناشناس رفتار کنید. یا از تلفن خود برای جستجوی منوی رستوران در اینترنت استفاده کنید یا یک برنامه محافظ مانند Kaspersky QR Scanner نصب کنید که در صورت ایمن نبودن کد به کاربران هشدار می دهد.